Yn ôl

Pregethwr

Llyfrau
Hafan

Hen Destament

  • Genesis
  • Exodus
  • Lefiticus
  • Numeri
  • Deuteronomium
  • Josua
  • Barnwyr
  • Ruth
  • 1 Samuel
  • 2 Samuel
  • 1 Brenhinoedd
  • 2 Brenhinoedd
  • 1 Cronicl
  • 2 Cronicl
  • Esra
  • Nehemeia
  • Esther
  • Job
  • Salmau
  • Diarhebion
  • Pregethwr
  • Caniad Solomon
  • Eseia
  • Jeremeia
  • Galarnad
  • Eseciel
  • Daniel
  • Hosea
  • Joel
  • Amos
  • Obadeia
  • Jona
  • Micha
  • Nahum
  • Habacuc
  • Seffaneia
  • Haggai
  • Sechareia
  • Malachi

Testament Newydd

  • Mathew
  • Marc
  • Luc
  • Ioan
  • Actau
  • Rhufeiniaid
  • 1 Corinthiaid
  • 2 Corinthiaid
  • Galatiaid
  • Effesiaid
  • Philipiaid
  • Colosiaid
  • 1 Thesaloniaid
  • 2 Thesaloniaid
  • 1 Timotheus
  • 2 Timotheus
  • Titus
  • Philemon
  • Hebreaid
  • Iago
  • 1 Pedr
  • 2 Pedr
  • 1 Ioan
  • 2 Ioan
  • 3 Ioan
  • Jwdas
  • Datguddiad

Pregethwr 12

1 Cofia dy Grëwr tra rwyt yn ifanc,

cyn i'r dyddiau anodd gyrraedd

a'r blynyddoedd ddod pan fyddi'n dweud,

“Dw i'n cael dim pleser ynddyn nhw.”

2 Cyn i'r haul a golau'r lleuad a'r sêr droi'n dywyll,

a'r cymylau'n dod yn ôl eto ar ôl y glaw:

3 Pan mae gwylwyr y tŷ yn crynu,

a dynion cryfion yn crymu;

y rhai sy'n malu'r grawn yn y felin yn mynd yn brin,

a'r rhai sy'n edrych drwy'r ffenestri yn colli eu golwg.

4 Pan mae'r drysau i'r stryd wedi cau,

a sŵn y felin yn malu wedi tawelu;

pan mae rhywun yn cael ei ddeffro'n gynnar gan gân aderyn

er fod holl seiniau byd natur yn distewi.

5 Pan mae gan rywun ofn uchder

ac ofn mynd allan ar y stryd.

Pan mae blodau'r pren almon yn troi'n wyn,

y ceiliog rhedyn yn llusgo symud,

a chwant rhywiol wedi hen fynd.

Pan mae pobl yn mynd i'w cartref tragwyddol,

a'r galarwyr yn dod allan ar y stryd.

6 Cyn i'r llinyn arian dorri

ac i'r fowlen aur falu,

a'r llestr wrth y ffynnon yn deilchion,

a'r olwyn i'w godi wedi torri wrth y pydew.

7 Pan mae'r corff yn mynd yn ôl i'r pridd fel yr oedd,

ac anadl bywyd yn mynd yn ôl at Dduw,

yr un a'i rhoddodd.

8 Mae'n ddiystyr! — meddai'r Athro — dydy'r cwbl yn gwneud dim sens!

Ôl-nodyn gan y golygydd

9 Roedd yr Athro yn ddyn doeth, a dysgodd ddoethineb i'r bobl. Bu'n pwyso a mesur gwirionedd llawer o ddywediadau, ac yn eu gosod mewn trefn. 10 Roedd yr Athro yn ceisio dod o hyd i ddywediadau oedd wrth ei fodd, ac wrth ysgrifennu roedd yn dweud y gwir plaen. 11 Mae dywediadau'r doeth yn procio'r meddwl; maen nhw'n brathu weithiau, fel hoelion mewn ffon i yrru anifeiliaid. Yr un Bugail sydd wedi rhoi'r casgliad i gyd i ni.

12 Un rhybudd olaf, fy mab. Gellid ysgrifennu llyfrau diddiwedd am y pethau yma, ac mae astudio yn waith caled sydd byth yn dod i ben. 13 I grynhoi, y cwbl sydd i'w ddweud yn y diwedd ydy hyn: Addola Dduw a gwna beth mae e'n ddweud! Dyna beth ddylai pawb ei wneud. 14 Oherwydd bydd Duw yn galw pawb i gyfrif am bopeth wnaethon nhw — hyd yn oed beth oedd o'r golwg — y da a'r drwg.

I'r pen

Safle Llawn
beibl.net

Hawlfraint © Gobaith i Gymru 2025, ar ran y Golygydd (golygydd@beibl.net) Elusen Gofrestredig Rhif: 1078107 Diogelir pob hawl.

Mae'r project yn cael ei noddi eleni gan roddion gwirfoddol unigolion ac eglwysi,
Dylunio gan Mike Leach Creative. Gwesteir gan Zanity