Eseia

ESEIA 56

Pobl o bob gwlad yn perthyn i Dduw

“Gwnewch beth sy'n iawn! Gwnewch beth sy'n deg!

Dw i ar fin achub, a dangos fy nghyfiawnder.

² Y fath fendith fydd i'r bobl sy'n gwneud hyn,

a'r rhai hynny sy'n dal gafael yn y peth –

y rhai sy'n cadw'r Saboth, heb ei wneud yn aflan,

ac yn stopio'u hunain rhag gwneud drwg.

³ Ddylai'r estron sydd wedi ymrwymo i'r ARGLWYDD ddim dweud:

‘Mae'r ARGLWYDD yn fy nghadw i ar wahân i'w bobl.’

A ddylai'r eunuch ^Ref ddim dweud,

‘Coeden sydd wedi gwywo ydw i.’”

“I'r eunuchiaid hynny sy'n cadw fy Sabothau

– sy'n dewis gwneud beth dw i eisiau

ac yn glynu'n ffyddlon i'r ymrwymiad wnes i –

⁵ dw i'n mynd i godi cofeb

yn fy nhŷ, y tu mewn i'w waliau:

rhywbeth gwell na meibion a merched,

a rhoi enw iddyn nhw fydd yn para am byth.

⁶ Ac i'r bobl estron sydd wedi ymrwymo

i wasanaethu'r ARGLWYDD, ei garu,

a dod yn weision iddo –

pawb sy'n cadw'r Saboth heb ei wneud yn aflan,

ac sy'n glynu'n ffyddlon i'r ymrwymiad wnes i –

⁷ Bydda i'n eu harwain at fy mynydd cysegredig ^Ref

i ddathlu'n llawen yn fy nhŷ gweddi.

Bydd croeso iddyn nhw ddod ag offrymau i'w llosgi

ac aberthau i'w cyflwyno ar fy allor i;

achos bydd fy nhŷ i yn cael ei alw

yn dŷ gweddi i'r holl genhedloedd.”

Duw yn addo cosbi arweinwyr drwg y wlad

⁹ “Dewch i fwyta, chi anifeiliaid gwyllt!

Dewch, holl anifeiliaid y goedwig!

¹⁰ Mae'r gwylwyr ^Ref i gyd yn ddall, ac yn deall dim.

Maen nhw fel cŵn mud sy'n methu cyfarth –

yn breuddwydio, yn gorweddian, ac wrth eu bodd yn pendwmpian.

¹¹ Ond maen nhw hefyd yn gŵn barus

sydd byth yn gwybod pryd maen nhw wedi cael digon;

bugeiliaid sy'n deall dim!

Mae pob un wedi mynd ei ffordd ei hun,

ac maen nhw i gyd yn ceisio elwa rywsut.

¹² ‘Dewch, dw i am nôl gwin!

Gadewch i ni feddwi ar gwrw!

Cawn wneud yr un fath yfory –

bydd hyd yn oed yn well!’

I'r pen