Jeremeia

JEREMEIA 4

Galwad i droi'n ôl

¹ “Dim ond i ti droi yn ôl, o Israel,” meddai'r ARGLWYDD

“Ie, troi yn ôl!

Cael gwared â'r eilun-dduwiau ffiaidd yna o'm golwg i

a stopio crwydro o hyn ymlaen;

² dweud y gwir, a bod yn onest wrth dyngu llw,

‘Mor sicr â bod yr ARGLWYDD yn fyw!’

Wedyn bydd y cenhedloedd am iddo'u bendithio nhw,

a byddan nhw'n ymffrostio ynddo.”

“Rhaid i chi drin y tir caled,

a pheidio hau had da yng nghanol drain;^Croes

⁴ rhoi eich hunain yn llwyr i'r ARGLWYDD,

newid eich agwedd a chael gwared â phob rhwystr. ^Ref

Os na wnewch chi, bydda i'n ddig.

Bydda i fel tân yn llosgi a neb yn gallu ei ddiffodd,

o achos yr holl ddrwg dych chi wedi'i wneud.”

Y gelyn o'r gogledd yn bygwth Jwda

Yr ARGLWYDD:

⁵ “Cyhoeddwch hyn yn Jwda,

a dweud wrth bawb yn Jerwsalem:

‘Chwythwch y corn hwrdd ^Ref i rybuddio pobl drwy'r wlad i gyd.’

Gwaeddwch yn uchel,

‘Dewch, rhaid dianc i'r trefi caerog!’

⁶ Codwch arwydd yn dweud, ‘I Seion!’

Ffowch i le saff! Peidiwch sefyllian!

Dw i ar fin dod â dinistr o gyfeiriad y gogledd –

trychineb ofnadwy!

⁷ Mae llew wedi dod allan o'i ffau!

Mae'r un sy'n dinistrio cenhedloedd ar ei ffordd.

Mae'n dod i ddifetha'r wlad,

a gwneud ei threfi'n adfeilion lle bydd neb yn byw.

⁸ Felly gwisgwch sachliain, a galaru ac udo:

‘Mae'r ARGLWYDD yn dal wedi digio'n lân hefo ni.’”

⁹ “Y diwrnod hwnnw,” meddai'r ARGLWYDD,

“bydd y brenin a'i swyddogion wedi colli pob hyder.

Bydd yr offeiriaid yn syfrdan a'r proffwydi'n methu dweud gair.”

Y gelyn o gwmpas Jerwsalem

¹³ Edrychwch! Mae'r gelyn yn dod fel cymylau'n casglu.

Mae sŵn ei gerbydau fel sŵn corwynt,

a'i geffylau yn gyflymach nag eryrod.

“Gwae ni, mae hi ar ben arnon ni!” meddai'r bobl.

¹⁴ O, Jerwsalem, golcha'r drwg o dy galon

i ti gael dy achub.

Am faint wyt ti'n mynd i ddal gafael

yn dy syniadau dinistriol?

¹⁵ Mae negeswyr yn dod i gyhoeddi dinistr

o dref Dan ac o fryniau Effraim. ^Ref

¹⁶ Cyhoeddwch i'r gwledydd o'i chwmpas, “Maen nhw yma!”

a dwedwch wrth Jerwsalem,

“Mae'r rhai sy'n ymosod ar ddinasoedd wedi dod o wlad bell,

ac yn bloeddio, ‘I'r gad!’ yn erbyn trefi Jwda.”

¹⁷ Maen nhw'n cau amdani o bob cyfeiriad,

fel gwylwyr yn gofalu am gae.

“Ydy, mae hi wedi gwrthryfela yn fy erbyn i,”

meddai'r ARGLWYDD.

¹⁸ Ti wedi dod â hyn arnat dy hun,

achos y ffordd rwyt wedi byw a'r pethau rwyt wedi'u gwneud.

Bydd dy gosb yn brofiad chwerw!

Bydd fel cleddyf yn treiddio i'r byw!

Jeremeia'n torri ei galon dros ei bobl

Jeremeia:

¹⁹ O'r poen dw i'n ei deimlo!

Mae fel gwayw yn fy mol,

ac mae fy nghalon i'n pwmpio'n wyllt.

Alla i ddim cadw'n dawel

wrth glywed y corn hwrdd ^Ref yn seinio

a'r milwyr yn gweiddi “I'r gad!”

²⁰ Mae un dinistr yn dod ar ôl y llall,

nes bod y wlad i gyd wedi'i difetha.

Yn sydyn mae pob pabell wedi'i dinistrio,

a'u llenni wedi'u rhwygo mewn chwinciad.

²¹ Am faint mae'n rhaid edrych ar faneri'r gelyn?

Am faint fydd raid i'r rhyfela fynd ymlaen?

Yr ARGLWYDD:

²² “Mae fy mhobl yn ffyliaid.

Dŷn nhw ddim yn fy nabod i go iawn.

Maen nhw fel plant heb ddim sens.

Dŷn nhw'n deall dim byd!

Maen nhw'n hen lawiau ar wneud drwg,

ond ddim yn gwybod sut i wneud beth sy'n dda.”

Gweledigaeth Jeremeia o'r dinistr i ddod

Jeremeia:

²³ Edrychais ar y ddaear, ac roedd yn anrhefn gwag.^Croes

Edrychais i'r awyr, a doedd dim golau!

²⁴ Edrychais ar y mynyddoedd, ac roedden nhw'n crynu!

Roedd y bryniau i gyd yn gwegian.

²⁵ Edrychais eto – doedd dim pobl yn unman,

ac roedd yr adar i gyd wedi hedfan i ffwrdd.

²⁶ Edrychais, ac roedd y tir amaeth wedi troi'n anialwch,

a'r trefi i gyd yn adfeilion.

Yr ARGLWYDD oedd wedi achosi'r cwbl,

am ei fod wedi digio'n lân hefo ni.

“Bydd y tir i gyd yn destun sioc

ond fydda i ddim yn ei ddinistrio'n llwyr.

²⁸ Bydd y ddaear yn galaru,

a'r awyr wedi tywyllu.

Dw i wedi dweud yn glir beth dw i am ei wneud,

a dw i ddim yn bwriadu newid fy meddwl.”

²⁹ Mae sŵn y marchogion a'r bwasaethwyr yn dod,

ac mae pawb yn ffoi o'r trefi.

Maen nhw'n cuddio yn y llwyni, ac yn dringo'r clogwyni.

Mae'r trefi'n wag – does neb ar ôl ynddyn nhw!

³⁰ A thithau'r ddinas sy'n mynd i gael dy ddinistrio: ^Ref

Beth wyt ti'n wneud yn dy ddillad gorau?

Pam wyt ti'n addurno dy hun hefo dy dlysau?

Pam wyt ti'n rhoi colur ar dy lygaid?

Does dim pwynt i ti wisgo colur.

Mae dy ‛gariadon‛ wedi dy wrthod;

maen nhw eisiau dy ladd di!

³¹ A dweud y gwir, dw i wedi clywed sŵn crio,

sŵn gwraig ifanc mewn poen wrth gael ei babi cyntaf,

sŵn Seion yn anadlu'n drwm, ac yn pledio am help:

“Mae ar ben arna i!

Mae'r llofruddion yma wedi cael y gorau arna i.”

I'r pen