Diarhebion

Pennod 5

Bod yn ffyddlon i dy wraig

¹ Fy mab, clyw, dyma gyngor doeth i ti;

gwrando'n ofalus ar beth dw i'n ddweud.

² Er mwyn i ti fynd y ffordd iawn,

ac i dy eiriau bob amser fod yn ddoeth.

³ Mae gwefusau'r wraig ddieithr yn diferu fel mêl,

a'i geiriau hudol yn llyfn fel olew;

⁴ Ond mae hi'n troi allan i fod yn chwerw fel y wermod,

ac yn finiog fel cleddyf.

⁵ Mae ei dilyn hi yn arwain at farwolaeth;

mae ei chamau yn arwain i'r bedd.

⁶ Dydy hi'n gwybod dim am fywyd go iawn;

mae hi ar goll — a ddim yn sylweddoli hynny.

⁷ Felly, fy mab, gwrando'n ofalus arna i,

a phaid troi cefn ar beth dw i'n ddweud.

⁸ Cadw draw oddi wrthi hi!

Paid mynd yn agos at ddrws ei thŷ hi,

⁹ rhag i ti golli pob hunan-barch,

ac i'w gŵr creulon gymryd dy fywyd oddi arnat ti.

¹⁰ Rhag i bobl ddieithr lyncu dy gyfoeth di,

ac i rywun arall gael popeth wyt ti wedi gweithio'n galed amdano.

¹¹ Wedyn byddi'n griddfan yn y diwedd,

pan fydd dy gorff wedi ei ddifetha.

¹² Byddi'n dweud,

“Pam wnes i gasáu disgyblaeth gymaint?

Pam wnes i wrthod cymryd sylw o gerydd?

¹³ Pam wnes i ddim gwrando ar fy athrawon,

a chymryd sylw o'r rhai oedd yn fy nysgu i?

¹⁴ Mae'r cwbl wedi chwalu bellach

a hynny o flaen pawb yn y gymdeithas.”

¹⁵ Yfed ddŵr o dy ffynnon dy hun!

Ei dŵr ffres hi a neb arall.

¹⁶ Fyddet ti eisiau i ddŵr dy ffynnon di

lifo allan i'r strydoedd?

¹⁷ Na, cadw hi i ti dy hun,

paid gadael i neb arall ei chael.

¹⁸ Gad i dy ffynnon gael ei bendithio!

Mwynha dy hun gyda'r wraig briodaist ti pan yn ifanc

¹⁹ — dy ewig hyfryd, dy afr dlos.

Gad i'w bronnau roi boddhad i ti,

i ti ymgolli yn ei chariad bob amser.

²⁰ Fy mab, pam gwirioni ar ferch arall?

Ydy anwesu bronnau gwraig ddieithr yn iawn?

²¹ Cofia fod Duw yn gweld popeth ti'n wneud.

Mae'n gweld y cwbl, o'r dechrau i'r diwedd.

²² Bydd yr un sy'n gwneud drwg yn cael ei ddal gan ei ddrygioni! —

bydd wedi ei rwymo gan raffau ei bechod ei hun.

²³ Bydd yn marw am fod ganddo ddim disgyblaeth,

ac wedi meddwi ar chwarae'r ffŵl.

I'r pen