Caniad Solomon

CANIAD SOLOMON 8

Y ferch:

¹ O na fyddet ti fel brawd bach i mi,

wedi'i fagu ar fron fy mam;

byddwn yn dy gusanu di'n agored,

a fyddai neb yn meddwl yn ddrwg amdana i.

² Af â ti i dŷ fy mam,

yr un ddysgodd bopeth i mi.

Rhof i ti win yn gymysg â pherlysiau,

gwin melys fy mhomgranadau.

³ Mae ei law chwith dan fy mhen,

a'i law dde yn fy anwesu.

⁴ Ferched Jerwsalem, dw i'n pledio arnoch:

Pam trio cyffroi cariad rhywiol

cyn ei fod yn barod?

Cerdd i gloi

Merched Jerwsalem:

⁵ Pwy sy'n dod o gyfeiriad yr anialwch

yn pwyso ar fraich ei chariad?

Y ferch:

Cynhyrfais di dan y goeden afalau.

Dyna ble gwnaeth dy fam dy genhedlu,

a dyna ble cest ti dy eni.

⁶ Gosod fi fel sêl ar dy galon,

fel sêl-fodrwy ar dy law.

Mae gafael cariad yn gryf fel marwolaeth,

ac mae nwyd angerddol mor ddi-ildio â'r bedd.

Mae ei fflamau'n fflachio'n wyllt,

fel tân sy'n llosgi'n wenfflam.

⁷ All dyfroedd y môr ddim diffodd cariad;

all llifogydd mo'i ysgubo i ffwrdd.

Petai rhywun yn cynnig ei gyfoeth i gyd amdano,

byddai'n ddim byd ond testun sbort.

Brodyr y ferch:

⁸ Mae gynnon ni chwaer fach

a'i bronnau heb dyfu.

Beth wnawn ni i'w helpu

pan gaiff ei haddo i'w phriodi?

⁹ Os ydy hi'n saff fel wal,

gallwn ei haddurno gyda thyrau arian!

Os ydy hi fel drws,

gallwn ei bordio gyda coed cedrwydd!

Y ferch:

¹⁰ Roeddwn i fel wal,

ond bellach mae fy mronnau fel tyrau,

felly dw i'n gwbl aeddfed yn ei olwg e.

¹¹ Roedd gan Solomon winllan yn Baal-hamon,

a rhoddodd y winllan ar rent i denantiaid.

Byddai pob un yn talu mil o ddarnau arian am ei ffrwyth.

¹² Mae'r mil o ddarnau arian i ti, Solomon,

a dau gant i'r rhai sy'n gofalu am ei ffrwyth;

ond mae fy ngwinllan i i mi'n unig.

Y cariad:

¹³ Ti sy'n aros yn y gerddi,

mae yna ffrindiau'n gwrando am dy lais;

ond gad i mi fod yr un sy'n ei glywed.

Y ferch:

¹⁴ Brysia, fy nghariad! –

bydd fel gasél neu garw ifanc

ar fynyddoedd y perlysiau.

I'r pen