Job

JOB 11

Ymateb Soffar: “Ti'n haeddu gwaeth!”

² “Mae'n rhaid ateb y malu awyr diddiwedd yma!

Ydy siarad di-baid yn gwneud rhywun yn iawn?

³ Wyt ti'n meddwl y bydd dy barablu di'n gwneud i ddynion dewi?

Oes neb yn mynd i dy geryddu di am dy siarad gwawdlyd?

⁴ Ti'n dweud, ‘Mae beth dw i'n gredu yn iawn,

a dw i'n lân yn dy olwg di, O Dduw.’

⁵ O na fyddai Duw yn dweud rhywbeth,

yn dy ateb di drosto'i hun,

⁶ ac yn dangos i ti beth ydy doethineb go iawn!

Mae dwy ochr i bob stori!

Byddet ti'n gweld fod Duw yn dy gosbi lai nag wyt ti'n ei haeddu!

⁷ Wyt ti'n meddwl dy fod yn deall hanfod Duw?

Wyt ti wedi darganfod ffiniau i allu'r Un sy'n rheoli popeth?

⁸ Mae'n uwch na'r nefoedd – beth alli di ei wneud?

Mae'n ddyfnach nag Annwn ^Ref – beth wyt ti'n ei wybod?

⁹ Mae'n fwy na'r ddaear

ac yn lletach na'r môr.

¹⁰ Os ydy Duw'n dod heibio ac arestio rhywun,

a mynd ag e i'r llys, pwy sy'n gallu ei rwystro?

¹¹ Achos mae e'n nabod y rhai sy'n twyllo;

pan mae'n gweld drygioni, mae'n delio ag e.

¹² Ond mae mor amhosib i ddyn dwl droi'n ddoeth

ag ydy hi i asyn gwyllt gael ei eni'n ddof!

¹³ Os gwnei di droi at Dduw,

ac estyn dy ddwylo ato mewn gweddi –

¹⁴ troi cefn ar y drwg rwyt ti wedi'i wneud,

a pheidio rhoi lle i anghyfiawnder –

¹⁵ yna byddi'n dal dy ben yn uchel, heb gywilydd,

ac yn gallu sefyll yn gadarn, heb ofn.

¹⁶ Byddi'n anghofio dy holl drybini –

bydd fel dŵr wedi mynd dan y bont.

¹⁷ Bydd bywyd yn brafiach na chanol dydd,

a'r adegau mwyaf tywyll yn olau fel y bore!

¹⁸ Byddi'n teimlo'n saff, am fod gen ti obaith;

yn edrych o dy gwmpas ac yn gorffwys yn ddiogel.

¹⁹ Byddi'n gorwedd i lawr, heb angen bod ofn;

a bydd llawer yn ceisio ennill dy ffafr.

²⁰ Ond fydd pobl ddrwg yn gweld dim o hyn.

Does dim dianc iddyn nhw!

Eu hunig obaith fydd cael marw.”

I'r pen