Job

JOB 26

Job yn torri ar ei draws: mae Duw mor fawr

² “O, ti'n gymaint o help i'r gwan!

Ti wedi cynnal braich yr un sydd heb nerth!

³ Mae dy gyngor mor werthfawr i rywun sydd mor ddwl!

Ti wedi bod mor hael yn rhannu dy ddoethineb!

⁴ Pwy wnaeth ddysgu hyn i gyd i ti?

Pwy sy'n dy ysbrydoli i siarad fel yma?

⁵ Mae'r meirw yn crynu o flaen Duw –

pawb sy'n byw yn y byd dan y dŵr.

⁶ Mae Annwn ^Ref yn noeth o'i flaen,

ac Abadon ^Ref heb orchudd i'w guddio.

⁷ Duw sy'n lledu'r sêr dros yr anhrefn,

ac yn hongian y ddaear uwch y gwagle.

⁸ Mae'n rhwymo'r dŵr yn ei gymylau trwchus,

ond does yr un yn byrstio dan y pwysau.

⁹ Mae'n cuddio wyneb y lleuad llawn

drwy ledu ei gymylau drosto.

¹⁰ Mae'n marcio'r gorwel ar wyneb y moroedd,

fel terfyn rhwng y golau a'r tywyllwch.

¹¹ Mae colofnau'r nefoedd yn crynu,

wedi'u dychryn gan ei gerydd.

¹² Mae'n gallu tawelu'r môr;

trawodd fwystfil y môr ^Ref i lawr drwy ei ddoethineb.

¹³ Mae ei wynt yn clirio'r awyr;

trywanodd y sarff wibiog â'i law.

¹⁴ A dydy hyn prin yn cyffwrdd ei allu!

Mae fel rhyw sibrydiad bach tawel.

Pwy all ddychmygu holl rym ei nerth?”

I'r pen