Yn ôl

Job

Llyfrau
Hafan

Hen Destament

  • Genesis
  • Exodus
  • Lefiticus
  • Numeri
  • Deuteronomium
  • Josua
  • Barnwyr
  • Ruth
  • 1 Samuel
  • 2 Samuel
  • 1 Brenhinoedd
  • 2 Brenhinoedd
  • 1 Cronicl
  • 2 Cronicl
  • Esra
  • Nehemeia
  • Esther
  • Job
  • Salmau
  • Diarhebion
  • Pregethwr
  • Caniad Solomon
  • Eseia
  • Jeremeia
  • Galarnad
  • Eseciel
  • Daniel
  • Hosea
  • Joel
  • Amos
  • Obadeia
  • Jona
  • Micha
  • Nahum
  • Habacuc
  • Seffaneia
  • Haggai
  • Sechareia
  • Malachi

Testament Newydd

  • Mathew
  • Marc
  • Luc
  • Ioan
  • Actau
  • Rhufeiniaid
  • 1 Corinthiaid
  • 2 Corinthiaid
  • Galatiaid
  • Effesiaid
  • Philipiaid
  • Colosiaid
  • 1 Thesaloniaid
  • 2 Thesaloniaid
  • 1 Timotheus
  • 2 Timotheus
  • Titus
  • Philemon
  • Hebreaid
  • Iago
  • 1 Pedr
  • 2 Pedr
  • 1 Ioan
  • 2 Ioan
  • 3 Ioan
  • Jwdas
  • Datguddiad

JOB 7

Job yn cwyno fod bywyd yn galed

1 Pam mae bywyd dyn ar y ddaear mor galed?

Mae ei ddyddiau fel dyddiau gwas cyflog –

2 fel caethwas yn dyheu am gysgod,

neu was cyflog yn disgwyl am ei dâl.

3 Mis ar ôl mis o fyw dibwrpas,

a nosweithiau diddiwedd o dristwch.

4 Pan dw i'n gorwedd i lawr, dw i'n meddwl,

‘Pryd dw i'n mynd i fedru codi?’

Mae'r nos yn llusgo'n araf,

a dw i'n troi a throsi nes iddi wawrio.

5 Mae briwiau a chrachod dros fy nghorff i gyd;

mae'r croen wedi cracio ac yn casglu.

6 Mae dyddiau fy mywyd wedi hedfan fel gwennol gwehydd,

ac yn dod i ben mewn anobaith.

7 O Dduw, cofia mai anadl ydy fy mywyd!

Wna i ddim profi pleser byth eto.

8 Fydd y llygaid sy'n edrych arna i'n fy ngweld i ddim mwy;

bydda i wedi diflannu mewn chwinciad.

9 Fel cwmwl yn chwalu ac yn diflannu,

dydy'r un sy'n mynd i'r bedd byth yn dod yn ôl i fyny;

10 fydd e byth yn mynd adre eto;

a fydd y lle roedd yn byw ddim yn ei gofio.

11 Felly, dw i ddim am gadw'n dawel!

Dw i'n mynd i rannu fy ngwewyr meddwl;

dw i'n teimlo'n chwerw, a dw i'n mynd i gwyno.

12 Ai'r môr ydw i, neu anghenfil y dyfroedd, Ref

i ti orfod fy nghadw yn gaeth?

13 Pan dw i'n meddwl, ‘Bydd mynd i'r gwely'n gysur,

a gorffwys yn gwneud i mi deimlo'n well,’

14 ti'n fy nychryn â breuddwydion,

ac yn codi braw â hunllefau.

15 Byddai'n well gen i gael fy stranglo;

mae marwolaeth yn well na bodolaeth.

16 Dw i wedi cael llond bol,

does gen i ddim eisiau byw ddim mwy.

Gad lonydd i mi, mae fy nyddiau'n mynd heibio fel mwg.

17 Beth ydy person dynol, i ti boeni amdano,

a rhoi cymaint o sylw iddo?

18 Ti'n ei archwilio bob bore,

ac yn ei brofi bob munud.

19 Wyt ti byth yn mynd i edrych i ffwrdd?

Rho gyfle i mi lyncu fy mhoeryn!

20 Os dw i wedi pechu, beth dw i wedi'i wneud i ti,

ti Wyliwr pobl?

Pam dewis fi yn darged?

Ydw i wedi troi'n gymaint o faich i ti?

21 Pam wnei di ddim maddau i mi am droseddu,

a chael gwared â'm pechod?

Achos bydda i'n gorwedd yn farw cyn pen dim;

byddi'n edrych amdana i, ond bydda i wedi mynd.”

I'r pen

Safle Llawn
beibl.net

Hawlfraint © Gobaith i Gymru 2025, ar ran y Golygydd (golygydd@beibl.net) Elusen Gofrestredig Rhif: 1078107 Diogelir pob hawl.

Mae'r project yn cael ei noddi eleni gan roddion gwirfoddol unigolion ac eglwysi,
Dylunio gan Mike Leach Creative. Gwesteir gan Zanity